This is the archived netwerk-art.be. Please refer to netwerkaalst.be for our activities from September 2017 onwards.

text

Time Suspended

Videolijst doorlopende projecties

ICI ET AILLEURS
Jean-Luc Godard & Anne-Marie Miéville
50 min, Frankrijk 1974
Op uitnodiging van Le Comité Central de la Révolution Palistinienne filmen Jean- Luc Godard en Jean-Pierre Gorin (toen nog de ‘Groupe Dziga Vertov) in 1970 de Palestijnse vluchtelingenkampen op de Westelijke Jordaanoever, in Gaza, Hebron en Libanon. Bij hun terugkeer in Frankrijk hebben ze een titel voor een film die maar geen vorm krijgt. Jusqu’à la victoire verandert vier jaar later in Ici et ailleurs: zo lang heeft de filmmaker zichzelf de tijd gegund om de vele betekenissen van zijn eigen beelden te begrijpen. Wat begon als een onderzoek naar het leven in de kampen werd een bespiegeling over de manier waarop cinema geschiedenis schrijft. Godard en Miéville (die intussen de plaats van Gorin heeft ingenomen) wikken heden en verleden, film en televisie, beeld en klank en confronteren een Frans gezin (hier) met de Palestijnse Fedayin (elders).

IMOVIE [ONE]: THE AGONY OF SILENCE
Els Opsomer
12 min, België, 2003
Els Opsomer maakte deze video met de amateur-software iLife. Het is een lyrische videobrief voor haar vrienden, een introspectief verslag van haar korte bezoek aan Palestina. De foto’s die zij daar nam (waarvan sommigen ook terugkeren in Time Suspended, het boek) onderwerpt ze aan een gedetailleerd onderzoek. Ondertitels tonen de inhoud van de brief waarin ze zichzelf mijmerend vragen stelt over het behoud van de menselijke integriteit in een gebied waar geweld komt in dagelijkse doses. De contemplatieve sfeer wordt versterkt door de soundtrack van Stefaan Quix.

A.M / P.M
HERMAN ASSELBERGHS
45 min, België, 2004
In A.M / P.M is geen mens te zien. Foto’s van grootstedelijke landschappen worden systematisch afgelast en tonen uitzichten op kantoorgebouwen, flats, donkere hoeken, verlichte ramen en wolkenkrabbers. Op de geluidsband vertelt een vrouw over zichzelf en de wereld, over beelden van vandaag, over een reis. Haar monoloog is een gefictionaliseerde verwerking van de indrukken die Asselberghs opdeed aan zijn bezoek aan Palestina. In de film heeft hij ervoor gekozen de explosieve en gemediatiseerde toestand in de regio via een absoluut minimale (audio)visuele aanpak te benaderen. De afstand die hij schept door een nuchtere vrouwenstem te gebruiken in plaats van zijn eigen stem en zijn afwijzing van documentair materiaal zorgt voor een complexe benadering van zijn gevoelens en ideeën rondom het Israëlisch-Palestijns conflict. De soundtrack is van David Shea, de voice-over van beeldend kunstenaar Claude Wampler en de fotografie van Els Opsomer.

Transit
TAYSIR BATNIJI
6.18 min, Egypte / Palestina, 2005
Sinds enkele jaren en met name na het uitbreken van de Tweede Intifada in 2001, is de grens bij Rafah voor mensen uit Gaza de enige weg om het gebied te verlaten of binnen te komen. Men reist via het vliegveld van Cairo met de alleen reizende mannen gescheiden van de andere reizigers en onder strenge Egyptische bewaking. In Rafah ontmoeten alle reizigers elkaar in een transitzone in de buitenlucht, wachtend op het moment dat de Israëliërs hen toegang verlenen tot Gaza. Dit wachten kan variëren van een dag tot enkele weken.
Taysir Batniji maakte in 2004 opnames van zijn reis naar de Gazastrook. Het werk Transit toont deze beelden en reflecteert daarmee op de extreem moeilijke condities waaronder de Palestijnen moeten reizen.