Dit is het archief van netwerk-art.be. Sinds september 2017 kan je terecht op netwerkaalst.be.

Prospectus

The Anabasis of May And Fusako Shigenobu, Masao Adachi and 27 Years Without Images / Corinne Diserens / Didier Debaise / T.J. Demos / ERG’s Spéculation Narrative / Yvan Flasse / Pierre Huyghebaert / Olivier Marboeuf / Vincent Meessen / Jean-Pierre Rehm / Katrin Solhdju / Fabrizio Terranova

DI 07.02 2012 — 13:00 open college
DI 07.02 2012 — 20:30 film & debat

Op deze film+avond lanceert Vincent Meessen PROSPECTUS, een ongerealiseerd onderzoeks- en boekproject. Hiervoor nodigt hij een panel uit van filosofen, curatoren, critici, grafici.
De opzet is om – naar analogie van Meessens sculptuur Discours d’orientation poétique – verbanden te leggen tussen het narratieve en het kritische, tussen het poëtische en het politieke. De sprekers schetsen mogelijke pistes hoe het poëtische te concretiseren in Barthes’ kritische erfenis.
De kernvraag van hoe kunnen we de politiek van het herschrijven-herlezen (aantrekkelijk) benaderen? Door de bestaande kritische werken te behouden, of hun werkbaarheid en flexibiliteit te reactiveren?

Overdag geven de sprekers lezingen. 's Avonds toont Meessen de film The Anabasis of May And Fusako Shigenobu, Masao Adachi and 27 Years Without Images, gevolgd door een debat tussen de sprekers.

The Anabasis of May And Fusako Shigenobu, Masao Adachi and 27 Years Without Images (Belgische première!)
Anabasis is een term uit de Klassieke Oudheid die 'rechtstreekse, maar moeilijke tocht huiswaarts' betekent. Eric Baudelaire schetst in deze experimentele documentaire film de thuiskomst van Mei Shigenobu en Masao Adachi. Mei is een in Libanon opgegroeide bannelinge. Haar moeder dook onder omdat ze de leidster was vande extreem-linkse terreurorganisatie 'Het Japanse Rode Leger. Na de arrestatie van haar moeder zet Mei voor het eerst in haar 27jarige leven voet op Japanse bodem. Masao Adachi is een radicale, activistische filmmaker die vanuit Libanon zich engageert in de Palestijnse zaak. In zijn werk onderzocht hij de Fukeiron-theorie, het door middel van landschapsportretten blootleggen van onderdrukkingsmechanismen.

De film is een aangrijpende deconstructie van het leven als kind in ballingschap en wat de rol van cinema daarin kan betekenen.

Bio's sprekers

Gedurende de laatste 25 jaar heeft de kunsthistoricus en curator Corinne Diserens meer dan vijftig tentoonstellingen georganiseerd met o.a. David Goldblatt, Santu Mofokeng, Nan Goldin, Marcel Broodthaers, Eva Hesse, Dieter Roth en Dan Graham. Ze was directrice en hoofdcurator van Museion-Bolzano in Italië, Musée des Beaux-Arts te Nantes en Les Musées de Marseille in Frankrijk, en IVAM-Institut Valencia d'Art Modern in Spain. Diserens heeft ook verschillende monografische publicaties over een aantal kunstenaars zoals Gordon Matta-Clark, Lygia Clark, Francis Alÿs, Trisha Brown op haar naam staan. Ze is nu directeur van het ERG.

Didier Debaise is filosoof, onderzoeker in Groupe d’études constructivistes (GEco) aan de Université Libre in Brussel, lid van het redactiecomité van Multitudes en co-secretaris van de redactietijdschrift.
Hij publiceerde o.a. over G. Deleuze, G. Simondon en wijdde een boek aan A.N. Whitehead met als titel Un empirisme spéculatif. Hij werkt aan een anthologie van teksten van filosofen die tot heden in de marge van de hedendaagse filosofie verblijven, uitgekozen en ingeleid door verschillende auteurs over het project van metafysische reconstructie die kunnen in rekening genomen worden over een eigen wijze van fysische, biologische, psychische en sociale dimensies van de ervaring, naar aanleiding van het thema “possessie”. Hij is gastdocent in het seminarie “Spéculation narrative” van ERG (Brussel).

T.J. Demos doceert aan de University College of London. Hij schrijft over moderne en hedendaagse kunst en zijn essays verschijnen in tijdschriften o.a. Grey Room en October, Artforum, Texte zur Kunst, en Art Press. Hij onderzoekt de mogelijkheid van een kunstpraktijk om innoverende en experimentele strategieën uit te vinden die de dominante conventies bevragen, en dit op esthetische, sociaal en politieke niveau. Hij werkt momenteel aan twee boekprojecten: Migrations: The Politics of Documentary Art During Global Crisis (Duke University Press) en Return to the Postcolony: Spectres of Colonialism in Contemporary Art (Sternberg Press). De laatste behandelt de recente terugkeer van een aantal kunstenaars naar vroegere koloniale staten in Sub-SaharischAfrika en hun kunst – voornamelijk fotografie en film – waarin postkoloniale situaties onderzocht worden.

Yvan Flasse is een montage-leider en docent. Hij studeerde montage aan het Institut National Supérieur des Arts du spectacle (INSAS) en is ook opgeleid in de artistieke praktijk in l’ERG. Hij geeft les in l’INSAS en in l'ERG waar hij directeur was gedurende vele jaren. Hij doceert video en co-dirigeert de Master 'Spéculation Narrative'.

Pierre Huyghebaert is designer en grafisch ontwerper. Hij leidt de designstudio Speculoos. Zijn belangrijkste focus is om op nieuwe manieren te leren werken in cartografie, type design, web interface, schematische illustratie, boekdesign, en Open Source Publishing. Hierover doceert hij in La Cambre en in ERG.

Olivier Marboeuf is de artistieke directeur van l'Espace Khiasma (Parijs) dat hij in 2001 oprichtte en waar Vincent Meessen eerder dit jaar tentoonstelde. Hij is ook gastdocent aan l’Ecole Nationale Supérieure d'Arts de Nancy.

Jean-Pierre Rehm is een Franse filmtheoreticus, criticus, en sinds 2002 directeur van FIDMarseille International Documentary Film Festival. Hij studeerde moderne literatuur en filosofie aan de École Normale Supérieure in Parijs. Hij doceerde filmgeschiedenis en kunsttheorie. Hij werkte voor het Ministerie voor Cultuur in Frankrijk. Rehm is een lid van de editoriale commissie van Cahiers du Cinéma. Hij schrijft regelmatig film- en kunstrecensies, tentoonstellingscatalogi, monografieën over kunstenaars of filmmakers. Hij stelde meerdere tentoonstellingen samen over hedendaagse kunst in Europa zoals bijvoorbeeld Based upon true Stories met Catherine David, in het Witte de With in Rotterdam, Walid Raad met Hélène Chouteau in de Galerie van Noisy-le-Sec, Ficcions Documentales met Marta Gili in La Caixa in Barcelona.

Fabrizio Terranova volgde een opleiding in etnopsychiatrie in Centre Georges Devereux (Université Paris 8). Hij is een filmmaker, programmator, voor o.a. Cinéma Nova, Bozar Cinéma, of het festival Radiophonic, in Brussel. Hij geeft les aan l’ERG en coördineert de masteropleiding 'Spéculation narrative'. Hij was gedurende 10 jaar activist in Centre Nerveux / Centre de Rencontres Interculturelles in Ottignies Louvain-la-Neuve en oprichter van Simili-théâtre, twee verenigingen, die werken rond de spanningen en verbanden tussen “populaire” en “avant-garde” cultuur. Hij is evenzeer de co-oprichter van Collerette Coco Fill Lsd, Bureau de graphisme. Hij regisseerde recent de film Josée Andréi, An Insane Portrait.

Met de steun van:

FILM / FILM+
Vanaf dit seizoen splitst Netwerk het filmprogramma op in Film en Film+. ‘Film’ zijn de hoogtepunten van het filmseizoen. ‘Film+’ is een selectie van documentaires, experimentele films, lezingen en debatten, al dan niet gelinkt aan de tentoonstellingen.