Fabien Giraud & Raphaël Siboni

FABIEN GIRAUD & RAPHAËL SIBONI
Une Machine Simple
13.09.2015 > 15.11.2015

In de 18e eeuw worden zes elementaire mechanische werktuigen gedetermineerd die krachten kunnen tegengaan of omzetten in een andere beweging: de hefboom, het wiel, de katrol, het hellend vlak, de spie en de schroef. Deze tentoonstelling werd geconcipieerd als een aanvulling op deze lijst. De makers stellen als ‘artist statement’ of hypothese dat een tentoonstelling – elke tentoonstelling – wel eens niets anders zou kunnen zijn dan weer een andere ruwe, rudimentaire poging in de mechanica van krachtverbuiging.

De makers dat zijn Fabien Giraud & Raphaël Siboni (°1981 en °1980, wonen en werken in Parijs) en zij presenteren in Netwerk twee verschillende facetten van hun artistieke onderzoek.

In de Galerie tonen ze twee types van ‘metingen’: La Mesure Végétale en La Mesure Minérale. Beide werken liggen in het verlengde van een reeks cinematografische experimenten die in 2011 in het Louvre werden gestart. In deze serie wordt de confrontatie aangegaan met de historische fundamenten van het moderne museum – hier te begrijpen als een soort Verlichte poging om de wereld te schalen op de standaardmaat van de mens. In het ene experiment wordt de camera geconfronteerd met de destructieve kracht van een deeltjesversneller (La Mesure Louvre, 2011), in een andere wordt onze beleving van een museum voor mineralogie gesynchroniseerd met de onmetelijkheid van de geologische tijdschaal (La Mesure Minérale, 2012) en in een derde wordt onze blik verbroken in de bevroren omgeving van een arctische zaadbank (La Mesure Végétale, 2015). Elke film hanteert eenzelfde werkwijze: de ‘herschaling’ van instituten en van de antropocentrische ervaring die ermee gepaard gaat.

In de Zaal worden de eerste drie episodes van The Unmanned getoond: een filmreeks die in omgekeerd chronologische en niet-lineaire volgorde een ‘niet-menselijke’ geschiedenis van techniek vertelt. Door het elimineren van de mens in de ontstaansgeschiedenis van techniek en de mens tezelfdertijd ook gewoon te schetsen als een banale uitdrukking van machinale beweging, traceert de serie het verhaal van een ‘onbemande’ techniek – zoals onbemande tuigen in hedendaagse oorlogsvoering. The Unmanned zal 3 seizoenen bevatten die elk uit 8 episodes bestaan. De reeks start in 2045 met de dood van wetenschapper Ray Kurzweil op de drempel van de technologische singulariteit. Een transhumanistisch scharniermoment in de toekomst waarop de technologie zichzelf verder zal heruitvinden wat een verbuiging van het wereldmodel met zich mee zal brengen dat voor de huidige mensen niet meer bevattelijk zal zijn.

Het eerste seizoen (2045-1542) onderzoekt de ongeschreven geschiedenis van de techniek aan de hand van de uitvinding van de moderne wiskunde en de automatisering ervan. De 6e episode van het eerste seizoen, La Mémoire de Masse, voltrekt zich in Lyon tijdens de tweede opstand van de zijdewevers (Canuts) in 1834. Deze revoltes die nu geboekstaafd staan als ‘de bloedige week’ waren een reactie op de automatisering in de zijde-industrie door de Jacquard techniek en de implementatie van de ponskaart – het eerste systeem voor massaopslag van informatie dat toeliet ingewikkelde weefpatronen te reproduceren. Deze historische opstand die het begin van de emancipatiebewegingen van de arbeiders in de 19e eeuw inluidde, was eigenlijk het eerste verzet tegen moderne ‘computerisering’. De volledig met de computer gemaakte scène die de film in twee splitst, transformeert de revolte tegen het algoritme in een algoritme van weerstand. Naast deze simpele historische verdraaiing past La Mémoire de Masse een tweevoudige simulatie toe: het herstel van een voorspeld lot en het formuleren van een andere lotsbestemming.

The Unmanned is een experiment met tijd: de serie verbeeldt een geschiedenis waarin het verkennen van het verleden een onvermijdelijke transformatie van het heden betekent, en waarin de zoektocht naar wie we zijn intrinsiek verbonden is aan wie we zouden kunnen zijn in de toekomst.

Fabien Giraud en Raphaël Siboni presenteerden hun werk recentelijk in het Palais de Tokyo in Parijs, in Casino Luxemburg and in de Biënnales van Santa Fe en Moscow. Momenteel nemen ze deel aan La Vie Moderne – de Biennale van Lyon 2015- waar de nieuwe werken La Mesure Végétale en La Mémoire de Masse in première worden getoond.