Koenraad Dedobbeleer / Kristof Van Gestel

Space is made by an artist or an architect; it is not found and packaged. It is made by thought. Therefore most buildings have no space. Most people are not aware of this absence. They are not bothered by a confusion and nothingness that is enclosed. Of course they don't miss real space and they don't desire it. Sometimes when they are travelling, they enter a cathedral, recognize space, and thank God instead of the architect. (Donald Judd, Some Aspects of Color in General and Red and Black in Particular)

Voor hun eerste samenwerking kozen de twee kunstenaars, Koenraad Dedobbeleer en Kristof Van Gestel, als motto Raymond Vanderzande. Deze naam verwijst naar een fictief personage. Raymond Vanderzande als archetype van de kleine zelfstandige ondernemer. De link met de kunstenaar als ondernemer, met het industriële verleden van de stad Aalst evenals met het vroegere fabriekspand van Netwerk Galerij is niet ver af.

We zien Raymond als een soort houding. Het is een fictief personage verwant aan monsieur Hulot, die verwonderd ronddartelt en van amateurisme en kleinschaligheid zijn handelsmerk maakt. Op een onhandige manier doet hij pogingen om in te grijpen in de wereld. Het "Gesamtwerk" presenteert zich als een landschap van sculpturen, objecten, installaties en foto’s. Soms worden de verschillende elementen gegroepeerd waardoor men een dichtheid bekomt, terwijl op andere plaatsen lege ruimtes ontstaan. De opstelling is een agglomeratie waar de kijker kan vertoeven of laveren langsheen verschillende vormen en constructies. De verschillende schalen en groottes waarmee de kunstenaars spelen, beïnvloeden de fysieke ervaring van de toeschouwer.

De artefacten in de tentoonstelling tonen verschillende stadia in de totstandkoming van sculptuur. De verscheidene stappen waarin het werk zich bevindt, weerspiegelen verschillende momenten in het werk- en denkproces van de kunstenaars. Hun denken speelt zich als het ware af in real time. Tegelijkertijd spelen de kunstenaars verschillende presentatiemodellen, tegengestelde betekenissen en verschillende vocabulaires tegen elkaar uit. "Volgens ons is het open houden van presentaties, het tonen van tussenstadia en het in transit houden van werken, een poging om de dingen contingent te houden, zodat ze telkens opnieuw kunnen aanvangen. We tonen de wereld van de kunstenaar-constructeur.

De kunstenaars willen stilstaan bij de menselijke conditie. Twijfel en verandering vormen een constante in het denk- en werkproces van beiden. We willen aantonen dat er niet langer één manier is om naar de wereld of de kunst te kijken. Wat volgens ons belangrijk is, is hoe je dingen samenzet en wat je doet met de veelheid om je heen.

Opmerkelijk is dat de lichte, holle en variabele structuren vaak van de hand van Koenraad Dedobbeleer zijn, terwijl de dichte, volle, zware en tactiele werken door Kristof Van Gestel gemaakt werden.