Paul Casaer - Lieven De Boeck

Een entre-deux betreft zowel de ruimte tussen twee onderwerpen als het moment waarop de arbiter, na het stilleggen van een spel, de bal tussen twee spelers opgooit.

De twee spelers zijn Paul Casaer en Lieven De Boeck (*.LaB). Niettegenstaande hun verschillende achtergronden werkten zij al verschillende malen samen. Met dit project in Netwerk Galerij tasten zij de ruimte af die zich tussen hen in bevindt, en in zekere zin hun affiniteit bepaalt. Hiertoe worden twee individuele werken in de benedenruimte met elkaar geconfronteerd en tonen zij een gemeenschappelijk werk op de bovenverdieping.

The pick-nick van Paul Casaer maakt deel uit van zijn nieuwe photo-novel series. Voor deze reeks laat hij zich inspireren door verschillende narratieve genres. Met de fotoroman als uitgangspunt ensceneert hij een situatie die alle ingrediënten bevat voor een vertelling, maar niet verder gaat dan de aanzet van het verhaal. Figuranten, kostuums en attributen worden uit hun context gerukt en op een nieuwe locatie opnieuw met elkaar vervlochten. Wat we te zien krijgen is de aaneenschakeling van een reeks aan elkaar vreemde fotografische en schilderkunstige cliché's tot een nieuw, natuurlijk aandoend tafereel.

Het project The seven sins of Urbanism van Lieven De Boeck (*.LaB) bevat een reeks certificaten en vertrekt van de idee dat een aantal nieuwe stedenbouwkundige begrippen moeten worden ingevoerd die de onaangepaste begrippen uit de stedenbouwkundige traditie vervangen door nieuwe onaangepaste begrippen. Elk begrip wordt theoretisch omkaderd en voorgesteld aan de hand van een tekst en een stempel. In de tekst wordt telkens het stedenbouwkundig begrip gedeconstrueerd via een fictief gedachtenexperiment en wordt een nieuw begrip gedefiniëerd dat eigenlijk hetzelfde is dan het oorspronkelijke, maar anders. Dit werk is onderdeel van de publicatie the city in de reeks Housing|Public Space|The City|Manual, die Lieven De Boeck momenteel ontwikkelt en waarin hij de mogelijkheid van een nieuw stedenbouwkundig paradigma voor architectuur en stedenbouw onderzoekt.

Beide werken omschrijven het soort van fictieve tussenruimte die onstaat vanuit een subjectief opgezette anekdote. Ze staan stil bij begrippen als context, betekenis, harmonie en objectiviteit. In hun confrontatie is niet getracht de inhoud te verhelderen, wel de sporadische en kortstondige parrallellen aan te tonen in hun relatie tot hun onderzoeksveld. Waar het echte verhaal bij Paul Casaer achterwege blijft, worden mogelijke consequenties bij Lieven De Boeck gekelderd door hun interne contradicties.

De gemeenschappelijke installatie Monument bestaat uit twee naast elkaar geprojecteerde super8-filmpjes van eenzelfde monument (Île Monsin, Luik). Het beeld is opgebouwd als een klassieke postkaart. Het medium en tijdsverloop brengen ons echter terug tot het wezen van het monument zelf: de nostalgische mijmering, met de ruimte als gids.