Dit is het archief van netwerk-art.be. Sinds september 2017 kan je terecht op netwerkaalst.be.

Els Viaene

http://www.aurallandscape.net

Els Viaene The Mamori Expedition Testbed

Geluidsartieste Els Viaene begon als reportage- en documentairemaakster voor de nationale radio. Als kunstenares gaat haar belangstelling vooral uit naar de structuren en natuurlijke ritmes van found materials en field recordings. Met dit materiaal creëert ze composities, live performances en architecturale installaties: geluidslandschappen waarin de luisteraar kan afdwalen in een denkbeeldige organische omgeving. Telkens spelen haar interventies in op de perceptie en tonen ze aan hoe zien, horen en beleven met elkaar interfereren. Daarnaast speelde Els Viaene een centrale rol in Exploring the Room, een audioperformance van Lab[au] uit 2006 en trad ze eerder ook op in Netwerk en op Happy New Ears. Onlangs werkte ze mee aan nieuw werk van Herman Asselberghs, Yves Coussement en Manon de Boer. Ook maakte ze soundtracks voor films en video’s van Annemie Maes, Everlyn Nicodemus en Roman Kirschner.

In het najaar van 2009 verbleef ze in residentie in het Mamori Artlab, een studio die gelegen is aan een meer in het Amazonewoud. Lake Mamori is een omgeving met eindeloos variërende natuurlijke soundscapes, gaande van de kakafonie van duizenden kikkers tot de subtiliteit van insecten die hun zachte geluiden op elkaar afstemmen en synchroniseren. De bedoeling van de residentie was te onderzoeken hoe deze veelgelaagde impressies weergegeven kunnen worden zonder dat de vervreemdende rijkdom ervan verloren gaat. Tijdens een tocht door het oerwoud opteerde Els Viaene ervoor om de geluiden uit het woud te registreren met een microfoon terwijl ze tegelijk ook de GPS-locatie van het geluid registreerde. Op basis van de gegevens van de GPS kon het auditieve parcours gereconstrueerd worden. In Netwerk zal Els Viaene een schaalmodel van de oorspronkelijk route bouwen, bestaande uit een aantal waterbassins waarin de geregistreerde geluiden onder water afgespeeld worden, ongemonteerd en onbewerkt. De toeschouwer krijgt geen afgewerkte score te horen; door middel van een hydrofoon zal hij/zij zelf een eigen auditief parcours kunnen uitstippelen.