Arthur Doyle

Het vroegste albums waarop Arthur Doyle schitterde was The Black Ark van Noah Howard waarop hij speelde naast o.a. Norris Jones en Muhhamad Ali. In 1978 debuteerde hij als bandleider, maar het was pas vanaf de late jaren '90 dat hij echt onder de aandacht kwam door uitgaves op niet-freejazzlabels als Ecstatic Peace, Fractal en Qbico. Doyle is de esthetisering van chaos. Hij speelt wat hij zelf ooit "free jazz soul music" noemde, met de warmte van Archie Shepp en de Ayleriaanse freak-outs. Levende legende. Adolphe Sax zou trots zijn!