We Live in Public

In 1999 lanceerde internetmiljonair Josh Harris een revolutionair experiment: een honderdtal kunstenaars lieten zich een maand lang opsluiten in een hotel. Alles achter de deuren was gratis, in ruil werd iedereen 24 uur lang gefilmd. Slapen, douchen, seks; alles werd gefilmd, bekeken én becommentarieerd binnen de gemeenschap. Het project, een soort embryonale versie van Big Brother, kreeg de naam ‘Quiet, We Live in Public’. Volgens Harris zou, mocht het internet zich materialiseren, dit het resultaat zijn. Harris’ proefdieren werden echter volledig gek en ‘Quiet’ werd opgedoekt door de overheid.

De ‘Warhol van het web’ wist niet van ophouden: hij propte zijn eigen huis vol camera’s opdat het leven van hem en zijn vriendin voor de rest van de wereld dag en nacht te volgen werd. Ze werden zo het eerste ‘publieke’ koppel. Het project mondde uit in een nachtmerrie waarna Harris eenzaam en berooid naar Ethiopië vertrok. Filmmaakster Ondi Timoner was een van de bewoners van het Quiet-project en dook in de duizenden uren beeldmateriaal die over, van en met Harris bestonden. Het resultaat is een fascinerend verhaal over hoe de mens steeds meer van privacy opgeeft in ruil voor een abstract gemeenschapsgevoel.

Docville is een international festival  voor documentaires. Docville on tour is een selectie van het festival die twaalf steden, waaronder Aalst, in Vlaanderen en Brussel aandoet. Meer info